Η ιστορία της Φόρμουλα 1

Σάββατο 19 Ιουλίου 2014 Ετικέτες

Η ιστορία της Φόρμουλα 1

Οι αγώνες ράλι, που είχαν αρχίσει να αναπτύσσονται με γοργούς τη δεκαετία του ’30, σαρώθηκαν από τη λαίλαπα του Β’ Παγκοσμίου Πόλεμου, όπως και κάθε αθλητική δραστηριότητα στη γηραιά ήπειρο. Η Ευρώπη ήταν τότε η κυρίαρχη δύναμη στον μηχανοκίνητο αθλητισμό, όπως συμβαίνει εν πολλοίς και σήμερα. 

Με γοργούς ρυθμούς μετά το τέλος του πολέμου άρχισε να συζητείται στους κόλπους της Διεθνούς Ομοσπονδίας Αυτοκινήτου (FIA) η διοργάνωση ενός ενιαίου πρωταθλήματος με κάποια κοινά χαρακτηριστικά. Το νέο σχέδιο ονομάστηκε Formula A, όπου Φόρμουλα αναφέρεται σ’ ένα σύνολο κανόνων, που πρέπει να τηρούνται από τις ομάδες, ενώ το Α (1 αργότερα) αναφέρεται στις προδιαγραφές των αυτοκινήτων που παίρνουν μέρος στο πρωτάθλημα. 

Την 1η Σεπτεμβρίου 1946 έγινε ο πρώτος δοκιμαστικός αγώνας Φόρμουλα 1 (Formula 1) στο Τορίνο, υπό την επωνυμία Βαλεντίνο Γκραν Πρι, με νικητή τον ιταλό Ακίλε Βάρτσι, που οδηγούσε μια Αλφα-Ρομέο 158 Αλφέτα. Τα αυτοκίνητα που πήραν μέρος στον αγώνα δεν διέφεραν και πολύ από τα αντίστοιχα της προπολεμικής εποχής (φ.1 και 2) . Το αυτοκίνητο του Βάρτσι στην πραγματικότητα είχε κατασκευαστεί τη δεκαετία του ’30.

Στις 2 Οκτωβρίου 1947 η FIA παίρνει την οριστική απόφαση να διοργανώσει ένα αγώνα Φόρμουλα 1, αρχής γενομένης από το 1950. 

Ο πρώτος αγώνας του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος διεξάγεται στις 13 Μαΐου 1950 στο Σίλβερστοουν, ένα εγκαταλελειμμένο αεροδρόμιο της RAF. Νικητής είναι ο Τζιουζέπε Φαρίνα με Αλφα Ρομέο. Τα αυτοκίνητα είναι μεταλλικά, με τον κινητήρα εμπρός και τους τροχούς ακάλυπτους και έχουν μέγιστο κυβισμό τα 4500 κ.ε. για ατμοσφαιρικούς κινητήρες και 1500 κ.ε. για τους υπερτροφοδοτούμενους. Οι περισσότεροι αγώνες διαρκούν 500 χιλιόμετρα ή 5 ώρες και επιτρέπεται η αλλαγή οδηγών. 

Το 1954 θεσπίζονται νέοι κανονισμοί, οι οποίοι θα ισχύσουν μέχρι το 1960. Ο μέγιστος κυβισμός καθορίζεται στα 2500 κ.ε. για τους ατμοσφαιρικούς κινητήρες και τα 750 κ.ε. για του υπερσυμπιεζόμενους. Το 1958 καθιερώνεται η χρήση βενζίνης αντί των καυσίμων αλκοόλης και μειώνεται το μήκος των αγώνων από τα 500 χλμ. ή τρείς ώρες σε 300 χλμ. ή δύο ώρες. Τη δεκαετία του ’50 κυριάρχησε ο αργεντίνος Χουάν Μανουέλ Φάνχιο, που κατέκτησε 5 πρωταθλήματα. Το 1958 καθιερώθηκε το πρωτάθλημα κατασκευαστών.

Η ιστορία της Φόρμουλα 1
Ο πρώτος δοκιμαστικός αγώνας της F1 το 1946. 

Η δεκαετία του ’60 ανήκει στους αγγλοσάξονες οδηγούς και στις εταιρείες Μπράμπαμ, Λότους και Φεράρι. Αναμφισβήτητα, όμως, αυτοί που άλλαξαν την πορεία της Φόρμουλα 1 στη συγκεκριμένη δεκαετία ήταν η Λότους του Κόλιν Τσάπμαν και οι οδηγικές ικανότητες του Τζιμ Κλαρκ. Ο πρώτος παρουσιάζει το αυτοφερόμενο πλαίσιο, χαρίζοντας στον οδηγό του δύο παγκόσμια πρωταθλήματα. Τα αεροδυναμικά βοηθήματα και οι σπόνσορες συμπληρώνουν την προσφορά της Λότους στο άθλημα. 

Στις 4 Ιουνίου 1967 παρουσιάζεται στο ολλανδικό Γκραν Πρι ο κινητήρας V8 Cosworth, ο οποίος για τα επόμενα 16 χρόνια θα είναι ο κυρίαρχος. Ο μέγιστος κυβισμός καθορίζεται στο 1,5 λίτρο, που θα ισχύσει ως το 1965. Ένα χρόνο αργότερα ανεβαίνει στα 3,5 λίτρα και με μικρές εναλλαγές διαρκεί μέχρι και σήμερα. 

Τη δεκαετία του ’70, Λότους και Φεράρι μοιράζονται τα πρωταθλήματα κατασκευαστών, ενώ οι αγγλοσάξονες εξακολουθούν να κυριαρχούν στο πρωτάθλημα οδηγών. Ο αυστριακός Νίκι Λάουντα και ο βραζιλιάνος Φιτιπάλντι σπάνε τη μονοτονία με δύο και ένα τίτλο αντίστοιχα. Η Ρενό εισάγει το 1977 τον υπερτροφοδοτούμενο κινητήρα και δύο χρόνια αργότερα θα κερδίσει τον πρώτο της αγώνα στη Γαλλία. Ferrari και BMW την αντιγράφουν και οι ημέρες του ατμοσφαιρικού κινητήρα είναι μετρημένες. Η σφηνοειδής Lotus 72, με τα ψυγεία στο πλάι, κάνει την πρώτη της εμφάνιση. 

Τη δεκαετία του ’80 κυριαρχούν οι ΜακΛάρεν και Γουίλιαμς, ενώ στους οδηγούς γάλλοι και βραζιλιάνοι κάνουν αισθητή την παρουσία τους. Η Μπράμπαμ-BMW είναι το πρώτο τούρμπο αυτοκίνητο που κερδίζει το παγκόσμιο πρωτάθλημα (1983). 

Το 1980 ξεσπά διαμάχη για τον έλεγχο των αγώνων Φόρμουλα 1, μεταξύ της FOCA (Ένωση των Κατασκευαστών Αυτοκινήτων της Φόρμουλα 1) και της Διεθνούς Ομοσπονδίας. Οι κατασκευαστές με επικεφαλής τον πανούργο Μπέρνι Έκλεστον θα κερδίσουν τη μάχη και την εμπορική εκμετάλλευση της Φόρμουλα 1. Τo 1981 o Ρον Ντένις αναλαμβάνει τη ΜακΛάρεν και η ομάδα παρουσιάζει το πρώτο μονοθέσιο από ανθρακονήματα, σχεδιασμένο από τον Τζον Μπάρναρντ. 

Το δυστύχημα του Άιρτον Σένα στην Ίμολα. Τη δεκαετία του ’90 ο θάνατος του Άιρτον Σένα στην Ίμολα (1994) σημάδεψε για πάντα τον κόσμο της Φόρμουλα 1. Είχε προλάβει να κατακτήσει τρία παγκόσμια πρωταθλήματα και δυστυχώς κανένας δεν θα μάθει ποτέ πού μπορούσε να φτάσει. Τόσο ο θάνατος του βραζιλιάνου, άσου όσο και μια σειρά από μοιραία δυστυχήματα, ανάγκασαν τη FIA να πάρει αυστηρά μέτρα για την ασφάλεια των αγώνων (φ.3 ). 

Η Γουίλιαμς κυριάρχησε στο πρωτάθλημα κατασκευαστών, ενώ από την Μπενετόν ανέτειλε το άστρο του γερμανού Μίκαελ Σουμάχερ, που κέρδισε το πρώτο του πρωτάθλημα το 1994 και το 2000 έδωσε στη Φεράρι τον πρώτο της τίτλο στο πρωτάθλημα οδηγών, έπειτα από 21 χρόνια. 

Η πρώτη δεκαετία του 21ου αιώνα ανήκει στον Μίκαελ Σουμάχερ και τη Φεράρι. Ο γερμανός έσπασε το ρεκόρ του Χουάν Μανουέλ Φάνχιο (5 πρωταθλήματα), κατακτώντας 7 και βαδίζει φέτος για το 8ο. Ακόμη, κατέρριψε το ρεκόρ νικών που είχε ο Αλέν Προστ (51), έχοντας ξεπεράσει τις 90. 

Από το 2010 ξεκίνησε η δυναστεία ενός άλλου Γερμανού, του Ζεμπάστιαν Φέτελ, ο οποίος κέρδισε τέσσερις συνεχόμενους τίτλους έως το 2013 και σε ηλικία μόλις 26 ετών απειλεί πολλά ρεκόρ στη Φόρμουλα 1. Τον βοήθησε σ’ αυτή του την προσπάθεια η αξιόπιστη ομάδα της Red Bull του πάμπλουτου αυστριακού ποτοποιού Ντίτριχ Μάτεσιτς, η οποία με τη σειρά της κατέκτησε ισάριθμους τίτλους στο πρωτάθλημα κατασκευαστών. 

Η Φόρμουλα 1 είναι σήμερα μια ιδιαίτερα επικερδής επιχείρηση θεάματος, η οποία προσελκύει χιλιάδες θεατές στις πίστες και δισεκατομμύρια τηλεθεατές. Μα πάνω απ’ όλα, παραμένει ένα πεδίο δοκιμών για την εξέλιξη και την ασφάλεια της αυτοκίνησης.

Πρωτάθλημα Οδηγών

ΈτοςΟδηγόςΧώραΟμάδα
1950Τζουζέπε ΦαρίναΙταλίαΆλφα Ρομέο
1951Χουάν Μανουέλ Φάνχιο   ΑργεντινήΆλφα Ρομέο
1952Αλμπέρτο ΑσκάριΙταλίαΦεράρι
1953Αλμπέρτο ΑσκάριΙταλίαΦεράρι
1954Χουάν Μανουέλ ΦάνχιοΑργεντινήΜερτσέντες - Μαζεράτι
1955Χουάν Μανουέλ ΦάνχιοΑργεντινήΜερτσέντες
1956Χουάν Μανουέλ ΦάνχιοΑργεντινήΛάντσια - Μαζεράτι
1957Χουάν Μανουέλ ΦάνχιοΑργεντινήΜαζεράτι
1958Μάικ ΧόθορνΜ. ΒρετανίαΦεράρι
1959Τζακ ΜπράμπαμΑυστραλίαΚούπερ - Κλάιμαξ
1960Τζακ ΜπράμπαμΑυστραλίαΚούπερ - Κλάιμαξ
1961Φιλ ΧιλΗΠΑΦεράρι
1962Γκράχαμ ΧιλΜ. ΒρετανίαBRM
1963Τζίμι ΚλαρκΜ. ΒρετανίαΛότους - Κλάιμαξ
1964Τζον ΣέρτιςΜ. ΒρετανίαΛότους - Κλάιμαξ
1965Τζίμι ΚλαρκΜ. ΒρετανίαΛότους - Κλάιμαξ
1966Τζακ ΜπράμπαμΑυστραλίαΜπράμπαμ - Ρέπκο
1967Ντένις ΧολμΝέα Ζηλανδία   Μπράμπαμ - Ρέπκο
1968Γκράχαμ ΧιλΜ. ΒρετανίαΛότους - Φορντ
1969Τζάκι ΣτιούαρτΜ. ΒρετανίαΜατρά - Φορντ
1970Γιόχεν ΡιντΑυστρίαΛότους - Φορντ
1971Τζάκι ΣτιούαρτΜ. ΒρετανίαΤάιρελ - Φορντ
1972Εμερσον ΦιτιπάλντιΒραζιλίαΛότους - Φορντ
1973Τζάκι ΣτιούαρτΜ. ΒρετανίαΤάιρελ - Φορντ
1974Εμερσον ΦιτιπάλντιΒραζιλίαΜακλάρεν - Φορντ
1975Νίκι ΛάουνταΑυστρίαΦεράρι
1976Τζέιμς ΧαντΜ. ΒρετανίαΜακλάρεν - Φορντ
1977Νίκι ΛάουνταΑυστρίαΦεράρι
1978Μάριο ΑντρέτιΗΠΑΛότους - Φορντ
1979Τζόντι ΣέκτερΝ.ΑφρικήΦεράρι
1980Αλαν ΤζόουνςΑυστραλίαΓουΐλιαμς - Φορντ
1981Νέλσον ΠικέΒραζιλίαΜπράμπαμ - Φορντ
1982Κέκε ΡόσμπεργκΦινλανδίαΓουΐλιαμς - Φορντ
1983Νέλσον ΠικέΒραζιλίαΜπράμπαμ - BMW
1984Νίκι ΛάουνταΑυστρίαΜακλάρεν - TAG
1985Αλέν ΠροστΓαλλίαΜακλάρεν - TAG
1986Αλέν ΠροστΓαλλίαΜακλάρεν - TAG
1987Νέλσον ΠικέΒραζιλίαΓουίλιαμς - Χόντα
1988Αϊρτον ΣέναΒραζιλίαΜακλάρεν - Χόντα
1989Αλέν ΠροστΓαλλίαΜακλάρεν - Χόντα
1990Αϊρτον ΣέναΒραζιλίαΜακλάρεν - Χόντα
1991Αϊρτον ΣέναΒραζιλίαΜακλάρεν - Χόντα
1992Νάιτζελ ΜάνσελΜ. ΒρετανίαΓουΐλιαμς - Ρενό
1993Αλέν ΠροστΓαλλίαΓουΐλιαμς - Ρενό
1994Μίκαελ ΣουμάχερΓερμανίαΜπένετον - Φορντ
1995Μίκαελ ΣουμάχερΓερμανίαΜπένετον - Ρενό
1996Ντέιμον ΧιλΜ. ΒρετανίαΓουΐλιαμς - Ρενό
1997Ζακ ΒιλνέβΚαναδάςΓουΐλιαμς - Ρενό
1998Μίκα ΧάκινενΦινλανδίαΜακλάρεν - Μερτσέντες
1999Μίκα ΧάκινενΦινλανδίαΜακλάρεν - Μερτσέντες
2000Μίκαελ ΣουμάχερΓερμανίαΦεράρι
2001Μίκαελ ΣουμάχερΓερμανίαΦεράρι
2002Μίκαελ ΣουμάχερΓερμανίαΦεράρι
2003Μίκαελ ΣουμάχερΓερμανίαΦεράρι
2004Μίκαελ ΣουμάχερΓερμανίαΦεράρι
2005Φερνάντο ΑλόνσοΙσπανίαΡενό
2006Φερνάντο ΑλόνσοΙσπανίαΡενό
2007Κίμι ΡαϊκόνενΦιλανδίαΦεράρι
2008Λιούις ΧάμιλτονΜεγάλη ΒρετανίαΜακ Λάρεν - Μερτσέντες
2009Τζένσον ΜπάτονΜεγάλη ΒρετανίαΜπρον - Μερτσέντες
2010Ζεμπάστιαν ΦέτελΓερμανίαΡεντ Μπουλ - Ρενό
2011Ζεμπάστιαν ΦέτελΓερμανίαΡεντ Μπουλ - Ρενό
2012Ζεμπάστιαν ΦέτελΓερμανίαΡεντ Μπουλ - Ρενό
2013Ζεμπάστιαν ΦέτελΓερμανίαΡεντ Μπουλ - Ρενό

Πρωτάθλημα Κατασκευαστών

ΈτοςΟμάδαΧώρα
1958ΒάνγουολΜ. Βρετανία
1959ΚούπερΜ. Βρετανία
1960ΚούπερΜ. Βρετανία
1961ΦεράριΙταλία
1962BRMΜ. Βρετανία
1963ΛότουςΜ. Βρετανία
1964ΦεράριΙταλία
1965ΛότουςΜ. Βρετανία
1966ΜπράμπαμΜ. Βρετανία
1967Μπράμπαμ  Μ. Βρετανία
1968ΛότουςΜ. Βρετανία
1969ΜατράΓαλλία
1970ΛότουςΜ. Βρετανία
1971ΤάιρελΜ. Βρετανία
1972ΛότουςΜ. Βρετανία
1973ΛότουςΜ. Βρετανία
1974ΜακΛάρενΜ. Βρετανία
1975ΦεράριΙταλία
1976ΦεράριΙταλία
1977ΦεράριΙταλία
1978ΛότουςΜ. Βρετανία
1979ΦεράριΙταλία
1980ΓουίλιαμςΜ. Βρετανία
1981ΓουίλιαμςΜ. Βρετανία
1982ΦεράριΙταλία
1983ΦεράριΙταλία
1984ΜακΛάρενΜ. Βρετανία
1985ΜακΛάρενΜ. Βρετανία
1986ΓουίλιαμςΜ. Βρετανία
1987ΓουίλιαμςΜ. Βρετανία
1988ΜακΛάρενΜ. Βρετανία
1989ΜακΛάρενΜ. Βρετανία
1990ΜακΛάρενΜ. Βρετανία
1991ΜακΛάρενΜ. Βρετανία
1992ΓουίλιαμςΜ. Βρετανία
1993ΓουίλιαμςΜ. Βρετανία
1994ΓουίλιαμςΜ. Βρετανία
1995ΜπένετονΜ. Βρετανία
1996ΓουίλιαμςΜ. Βρετανία
1997ΓουίλιαμςΜ. Βρετανία
1998ΜακΛάρενΜ. Βρετανία
1999ΦεράριΙταλία
2000ΦεράριΙταλία
2001ΦεράριΙταλία
2002ΦεράριΙταλία
2003ΦεράριΙταλία
2004ΦεράριΙταλία
2005ΡενόΓαλλία
2006ΡενόΓαλλία
2007ΦεράριΙταλία
2008ΦεράριΙταλία
2009ΜπρονΜεγάλη Βρετανία
2010Ρεντ ΜπουλΑυστρία
2011Ρεντ ΜπουλΑυστρία
2012Ρεντ ΜπουλΑυστρία
2013Ρεντ ΜπουλΑυστρία

πηγη 

0 σχόλια :