Μνημειακό οικοδόμημα ανακαλύφθηκε στο Βρυόκαστρο της Κύθνου
Παρασκευή 28 Φεβρουαρίου 2014 Ετικέτες Ανακαλυψεις , Αρχαιοι Πολιτισμοι
0
Με ενδείξεις οικιστικής δραστηριότητας που πηγαίνουν πίσω στην Μεσολιθική Εποχή (8500-6500 π.Χ.), το νησί της Κύθνου στις Κυκλάδες είναι ιδιαίτερης αρχαιολογικής σημασίας. Μεταξύ των αρχαιολογικών χώρων που βρίσκονται υπό έρευνα το Βρυόκαστρο κατέχει μια ιδιαίτερη θέση ως κύριος οικισμός του νησιού κατά την αρχαιότητα. Τοποθετημένη χρονολογικά μεταξύ του 10ου αιώνα π.Χ. και τον 7ο αιώνα μ.Χ., η αρχαία πόλη (γνωστή με το όνομα Κύθνος στην αρχαιότητα), αποτελούνταν από μια κατοικημένη περιοχή και την ακρόπολη με τα κρατικά κτήρια και περιβάλλονταν από οχυρωματικό τείχος και δύο νεκροπόλεις, επίσης είχε πρόσβαση προς τη θάλασσα, όπου σώζονται τα ίχνη ενός αρχαίου λιμανιού.
Έρευνα πραγματοποιήθηκε στη περιοχή μεταξύ 1990-1995 και συστηματική ανασκαφή από το 2002 και μετά, τόσο στη χερσαία , όσο και στη θαλάσσια περιοχή (από το 2005) - στο λιμάνι και στη θάλασσα. Η έρευνα διεξάγεται από το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας σε συνεργασία με την 21η Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων και της Εφορείας Εναλίων Αρχαιοτήτων. Προσφάτως, τα προκαταρκτικά αποτελέσματα δημοσιεύθηκαν και αφορούσαν τα τελευταία ευρήματα μέχρι το 2013, επιμελημένα από τον Αλέξανδρο Μαζαράκη Αινιάν. Κατά τη διάρκεια του 2013 η έρευνα επικεντρώθηκε στην πλήρη εκσκαφή ενός μνημειακού κτιρίου της Ελληνιστικής περιόδου, που αναφερόμενο στις εκθέσεις της εκσκαφής ως Κτίριο 5, με σκοπό να γίνει κατανοητή η μορφή, η λειτουργία και ο ρόλος του για την πόλη.
Πρόσφατες ανασκαφές οδήγησαν στην ανακάλυψη ότι το οικοδόμημα 5 αναπτύχθηκε μεταξύ δύο μεγάλων αρχιτεκτονικών φάσεων. Οι πρώτες εργασίες ξεκίνησαν στα μέσα του 4ου αιώνα π.Χ., ενώ οι κυριότερες εργασίες επισκευής όπως φαίνεται έλαβαν χώρα κατά τη διάρκεια του 2ου π.Χ. αιώνα. Το πότε παραδόθηκε το κτήριο δεν έχει ακόμη καθοριστεί, αλλά δεν μπορεί να εκτείνεται πέρα από το δεύτερο αιώνα π.Χ..
Αυτό που έχει διευκρινιστεί είναι η αρχιτεκτονική μορφή του κτιρίου. Είχε δύο ορόφους, που συνδέονταν με μια μεγαλειώδη σκάλα στη μέση του κτιρίου. Στο δεύτερο επίπεδο φαίνεται να στεγάζονταν μια σειρά από δωμάτια με πιο επίσημο χαρακτήρα: το δωμάτιο Α χαρακτηρίζεται από ένα τελετουργικό τζάκι, με τη μορφή πλέγματος, τα δωμάτια Β-Γ των οποίων τα δάπεδα ήταν πλακόστρωτα και όπου τα υποβάθρά τους είχε διαμορφωθεί πιθανότατα χρησιμοποιήθηκαν ως χώρος για γεύματα, ένα τρίτο δωμάτιο το Z έχει άγνωστη χρήση. Ενώ ένας αριθμός δωματίων θα μπορούσε να είχε ξύλινα πατώματα.
Ένα ορισμένο δωμάτιο το ΣΤ θα μπορούσε να χρησιμεύει ως μέρος όπου πρέπει να αποθηκεύονταν τα περισσότερα σκεύη και αντικείμενα σχετικά με τη χρήση του κτιρίου. Εδώ,πρέπει να λάμβανε χώρα η παρασκευή φαγητού. Επίσης, η αίθουσα ΣΤ συνδεόταν στον επάνω όροφο με εσωτερική σκάλα. Ένα μικρό υπόγειο δωμάτιο το H, η πρόσβαση στο οποίο θα ήταν δυνατή μέσω ενός ανοίγματος σε ένα ξύλινο πάτωμα, πρέπει να ήταν αποθήκη για πιθάρια, και κατά τη διάρκεια της πρώτη φάση χτισίματος θα μπορούσε να συνδέεται με το δωμάτιο Δ, το οποίο ήταν επίσης ένας αποθηκευτικός χώρος. Τέλος, η αίθουσα Δ θα μπορούσε να συνδεόταν με το δωμάτιο Ε και το κεντρικό κλιμακοστάσιο.
Ο χαρακτήρας του κτιρίου παραμένει αβέβαιος. Η εξέχουσα θέση του (κοντά σε ένα ιερό), η μεγαλοπρέπεια και τα κινητά ευρήματα οδηγούν στην υπόθεση ότι αυτό ήταν αναμφίβολα ένα δημόσιο κτίριο που χρησιμοποιήθηκε επίσης για θρησκευτικές λειτουργίες. Η υπόθεση ότι ήταν το "Πρυτανείο" της Κύθνου κατά την Ελληνιστική περίοδο παραμένει ένα πιθανό σενάριο που οι ερευνητές ελπίζουν να επιβεβαιώσουν με την ολοκλήρωση της ανασκαφής και της μελέτης του υλικού.
πηγη news network archaeology