0
Άλλος το ξεκίνησε ως αστείο, άλλος ως πείραμα αυτοδιαχείρισης και άλλος ως τουριστική «παγίδα».
Τα micronations έχουν μεν ως κοινό χαρακτηριστικό το ότι ο «ηγεμόνας» τους θεωρεί το έδαφός του ανεξάρτητο και κυρίαρχο, αλλά δεν υπάρχει η παραμικρή αναγνώριση από κανένα επίσημο κρατικό ή διεθνές όργανο. Αν ο πλανήτης είναι ένα χωριό, αυτοί είναι οι τρελοί του.
Ας τους δούμε.
Δημοκρατία της Molossia
Ο «Πρόεδρος» Kevin Baugh ντύνεται σαν τριτοκοσμικός ηγέτης και κυβερνάει με διατάγματα όπως «Απαγορεύονται τα προϊόντα από το Τέξας» και «Απαγορεύονται οι θαλασσινοί ελέφαντες». Το κράτος του είναι ένα οικόπεδο κάπου στη Νεβάδα και ο ίδιος διεκδικεί εκτάσεις στον πλανήτη Αφροδίτη και στο βυθό του Ειρηνικού Ωκεανού. Φυσικά και καταφθάνουν τουρίστες από παντού για να τον δουν και εκείνος σφραγίζει με αγάπη τα διαβατήριά τους.
Δημοκρατία του Kugelmugel
Όταν ο Αυστριακός καλλιτέχνης Edwin Lipburger έφτιαξε ένα σφαιρικό σπίτι και οι αρχές αρνήθηκαν να του δώσουν άδεια για πολεοδομικούς λόγους, εκείνος κήρυξε την ανεξαρτησία του, σταμάτησε να πληρώνει φόρους και άρχισε να τυπώνει τα δικά του γραμματόσημα. Οι αρχές τον πήραν στα σοβαρά και τον καταδίκασαν, αλλά κατάφερε να πάρει προεδρική χάρη. Σήμερα ζει «εξόριστος» στην Αυστρία και το κράτος του είναι φυλακισμένο πίσω από συρματοπλέγματα στο πάρκο Prater της Βιέννης.
Η Ελεύθερη Δημοκρατία του Alcatraz
Ο γιος του θεατρικού συγγραφέα Ντάριο Φο, Τζιάκομπο, αγανακτισμένος από την παρακμή της Ιταλίας υπό τον Μπερλουσκόνι, κήρυξε το δικό του «δεν πληρώνω-δεν πληρώνω» και το 2009 ίδρυσε το κράτος του σε μια έκταση 370 στρεμμάτων έξω από την Περούτζια. Έχει δικά της χαρτονομίσματα, διαβατήρια, σημαία και γραμματόσημα. Στη συνέχεια αυτό εξελίχθηκε σε κάτι σαν resort με εγκαταστάσεις διαμονής, πισίνα, μαθήματα μαγειρικής, γιόγκα και μουσείο.
Κριστιανία
Το πρώτο πραγματικά κοινωνικό πείραμα ξεκίνησε το 1971 ως μια αυτόνομη γειτονιά στην Κοπεγχάγη, αλλά οι αρχές το είδαν περισσότερο ως μια περιθωριακή σύναξη απόκληρων. Σήμερα τα πράγματα είναι πολύ πιο καθώς πρέπει, η έκταση έχει αγοραστεί κανονικά από πολίτες, οι 1.000 κάτοικοι πληρώνουν ενοίκιο στην κοινότητα, υπάρχουν σχολεία και καταστήματα.
Πριγκιπάτο του Hutt River
Ο πρίγκιπας Λέοναρντ ήταν ένας Αυστραλός κτηματίας που για κάποιο λόγο δυσαρεστήθηκε με την κυβέρνηση. Έτσι, στο μεγάλο ράντσο του που έχει σχεδόν την έκταση του Χονγκ Κονγκ, ανακήρυξε τη δική του μοναρχία το 1970 στα δυτικά της χώρας.
Υποστηρίζει πως δεν πληρώνει φόρους, αλλά δίνει ένα ισόποσο «δώρο» προς την Αυστραλία κάθε χρόνο· η κυβέρνηση τον αφήνει ήσυχο εφόσον αυτός έτσι νομίζει. Ο πρίγκιπας κερδίζει τα προς το ζην από τις καλλιέργειές του και από τους τουρίστες που τον επισκέπτονται και αγοράζουν νομίσματα και γραμματόσημα.
Akhziv Land
Ο ιρανικής καταγωγής Εβραίος Eli Avivi έγινε ήρωας όταν το 1970 η ισραηλινή κυβέρνηση επιχείρησε να γκρεμίσει τις αυθαίρετες κατασκευές στο οικόπεδό του και εκείνος κέρδισε την υπόθεση στα δικαστήρια. Από τότε έχει ανακηρύξει εκεί το δικό του κράτος με κεντρικό μήνυμα τον φιλειρηνισμό και την ελευθερία. Πάνω από 80 ετών πια, δέχεται τουρίστες και τους ξεναγεί στην ιδιωτική του παραλία και στα υπέροχα τοπία με θέα τον Λίβανο, τη Γαλιλαία και τη Μεσόγειο.
Δημοκρατία της Naminara
Το πιο δημοφιλές και με περισσότερους επισκέπτες «μικροκράτος» είναι στη Νότια Κορέα. Ο πρόεδρος Kang Woo-hyon κήρυξε στο ιδιόκτητο νησί του την «πολιτιστική του ανεξαρτησία» το 2006 και το μετέτρεψε σε οικολογικό resort με γκαλερί τέχνης, μουσεία, θέατρα και ξενοδοχείο. Κάθε χρόνο έρχονται να το επισκεφθούν πάνω από 2 εκατ. τουρίστες στους οποίους εκδίδεται «διαβατήριο» στο όνομά τους.
Δημοκρατία του Uzupis
Το 1995 μια ομάδα καλλιτεχνών στο Βίλνιους της Λιθουανίας έφτιαξε ένα άγαλμα του Φρανκ Ζάπα, θέλοντας να δοκιμάσουν τις νεοαποκτηθείσες ελευθερίες τους λίγο μετά την ανεξαρτησία της χώρας. Την πρωταπριλιά του 1997 πήγαν ένα βήμα παραπέρα και ανακήρυξαν τη δική τους ανεξαρτησία γράφοντας και σύνταγμα με άρθρα όπως «κάθε σκύλος έχει δικαίωμα να είναι σκύλος» και «κάθε άνθρωπος έχει δικαίωμα να είναι χαρούμενος, κάθε άνθρωπος έχει δικαίωμα να μην είναι χαρούμενος». Βρίσκεται στην παλιά πόλη του Βίλνιους, στεγάζει εκθέσεις τέχνης και αποθεώνει τη δημιουργικότητα.