"Φωνές" από την κόλαση του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου (εικόνες)
Κυριακή 20 Ιουλίου 2014 Ετικέτες Διαφορα
0
Οι παρακάτω φωτογραφίες φέρνουν στο φώς τις συνθήκες στις
υπόγειες σήραγγες του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου όπου στρατιώτες
αναζητούσαν καταφύγιο.
Αν και πίσω από τις φωτογραφίες κρύβεται η καθημερινή κόλαση των
στρατιωτών και ο θάνατος, δεν παύουν τα πλάνα του φωτογραφου Jeff Gusky
και του συγγραφέα Evan Hadingham για το National Geographic να
αναδεικνύουν και μια μυστήρια ομορφιά.
Ακόμα κι αν ο φόβος του θανάτου κρεμόταν πάντα πάνω από τους άνδρες
σε καθημερινή βάση, η μαλακή πέτρα των τοίχων είναι σκαλισμένη. Η
"χαρακτική" των στρατιωτών στις υπόγειες σήραγγες αναδεικνύει την
προσωπική τους ταυτότητα και την θέληση τους για επιβίωση αλλά και τις
φωνές του μαρτυρίου τους.
Σύμφωνα με τον Χάντινχαμ "η είσοδος στην σήραγγα είναι μια υγρή τρύπα
στο έδαφος πίσω από θάμνους σε ένα απομονωμένο δάσος στην
Βορειοανατολική Γαλλία. Μετά από περίπου 500 μέτρα ξαφνικά βρισκόμαστε
σ' ένα σημείο που θυμίζει λασπωμένο τηλεφωνικό θάλαμο."
Ο Χάντινχαμ πρόσθεσε ότι: «Εδώ, λίγο μετά το ξέσπασμα του Πρώτου
Παγκοσμίου Πολέμου, οι Γερμανοί μηχανικοί του στρατού καθόντουσαν στην
απόλυτη σιωπή, προσπαθώντας να ακούσουν τον παραμικρό ήχο εχθρικών
"υπόγειων" ομάδων. Υπόγειες φωνές ή το ξύσιμο από φτυάρια σήμαινε ότι
μια εχθρική "ομάδα εξόρυξης" μπορεί να ήταν μόνο μέτρα μακριά, σκάβοντας
μια σήραγγα για επίθεση προς το μέρος σου.
Ο κίνδυνος αυξανόταν όταν η εκσκαφή σταματούσε και άκουγε κανείς έναν
ήχο που έμοιαζε με σακίδια ή με δοχεία να στοιβάζονται το ένα πάνω από
το άλλο. Αυτό σήμανε ότι ο εχθρός ετοίμαζε εκρηκτικά στο τέλος του
τούνελ. Το χειρότερο απ' όλα ήταν η σιωπή που ακολουθούσε...Ανά πάσα
στιγμή τα εκρηκτικά μπορούσαν να σε θάψουν ζωντανό».
Μια μόνο νάρκη θα μπορούσε να σπείρει το απόλυτο χάος. Σε μια από τις σήραγγες που επισκέφτηκαν οι δυο άντρες,
μια έκρηξη που έγινε από τους Γερμανούς στις 26 Ιανουαρίου 1915,
ευθυνόταν για τον θάνατο 26 γάλλων του πεζικού και των τραυματισμό 22.
Γκραφιτι που βρήκαν οι δυο δημοσιογράφοι και που άφησαν Γερμανοί
ανέφερε τα ονόματα και τα τάγματα των Γερμανών στρατιωτών και ένα
σύνθημα: «Gott für Kaiser! (Ο Θεός για τον Kaiser!).
Για να απαλλαγούν από την μονοτονία της υπόγειας ζωής οι στρατιώτες
έγραφαν στους τοίχους, ζωγράφιζαν σκίτσα και καρικατούρες, έφτιαχναν
γλυπτά, ακόμη και περίπλοκα ανάγλυφα.
Η ζωή στα λατομεία ήταν πολύ προτιμότερη από την κόλαση στην λάσπη
των χαρακωμάτων. Ένας Γάλλος στρατιώτης έγραψε: «Μας έχουν φάει τα
παράσιτα, είμαστε γεμάτοι ψείρες και ψύλλους, είμαστε περικυκλωμένοι από
αρουραίους και ποντίκια. Έχει υγρασία και πολλοί από τους άνδρες
αρρωσταίνουν».
Για να περάσει η ώρα, οι άνδρες ονειροπολούσαν. Εικόνες γυναικών στα τείχη, με πολλά συναισθηματικά και εξιδανικευμένα πορτρέτα.
Μετάφραση/Επιμέλεια: OnAlert